به نقل از «اقتصاد آنلاین»

۶۸۵ میلیون نفر همچنان در فقر شدید زندگی می کنند / ۳ توصیه مهم برای کاهش فقر

تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۴۰۲۳۳

به گزارش اقتصادآنلاین؛ آخرین گزارش بانک جهانی درباره فقر و رفاه مشترک، اولین نگاه جامع به فقر جهانی را پس از یک سری شوک های فوق العاده به اقتصاد جهانی ارائه می دهد. مهمترین نکات این گزارش در ادامه می‌آید:

همه گیری کووید-۱۹ بزرگترین شکست را در دهه های اخیر به فقر جهانی وارد کرد. این بیماری همه گیر نرخ فقر شدید جهانی را از ۸.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۴درصد در سال ۲۰۱۹ به ۹.۳درصد در سال ۲۰۲۰ افزایش داد. این نشان می‌دهد که بیش از ۷۰میلیون نفر تا پایان سال ۲۰۲۰ به فقر شدید سوق داده شده‌اند و تعداد فقرای کل جهان را به بیش از ۷۰۰میلیون نفر افزایش می‌دهد.

سال ۲۰۲۰ نقطه عطف تاریخی را رقم زد - دوران همگرایی درآمد جهانی جای خود را به واگرایی جهانی داد. فقیرترین مردم جهان سنگین‌ترین هزینه‌های همه گیری را متحمل شدند. درآمد در فقیرترین کشورها بسیار بیشتر از درآمد در کشورهای ثروتمند کاهش یافت. در نتیجه، از دست دادن درآمد فقیرترین اقشار جهان دو برابر بیشتر از ثروتمندترین افراد جهان بود و نابرابری جهانی برای اولین بار در چند دهه اخیر افزایش یافت.

فقیرترین افراد همچنین در بسیاری از حوزه‌های دیگر به طور نامتناسبی آسیب دیدند که مستقیماً بر رفاه آنها تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، آنها با شکست‌های بزرگی در زمینه سلامت و آموزش مواجه شدند که پیامدهای ویران‌کننده‌ای از جمله مرگ‌ومیر زودرس و کاهش شدید یادگیری داشت. این شکست‌ها، اگر با اقدامات سیاستی برطرف نشوند، پیامدهای ماندگاری بر چشم‌انداز درآمد مادام‌العمر افراد خواهند داشت.

بهبود اقتصادی پس از همه گیری کووید-۱۹ نابرابر بوده است. ثروتمندترین اقتصادها با سرعتی بسیار سریعتر از اقتصادهای با درآمد پایین و متوسط ​​بهبود یافته‌اند. افزایش قیمت مواد غذایی و انرژی - ناشی از شوک‌های آب و هوایی و درگیری بین بزرگترین تولید کنندگان مواد غذایی در جهان - مانع از بهبود سریع شده است. تا پایان سال ۲۰۲۲، ۶۸۵میلیون نفر همچنان در فقر شدید زندگی می کنند. این امر سال ۲۰۲۲ را به دومین بدترین سال کاهش فقر در دو دهه گذشته (پس از ۲۰۲۰) تبدیل می کند.

این عقب‌نشینی‌ها زمانی اتفاق افتاد که سرعت حرکت به سمت کاهش فقر در حال کاهش بود. در پنج سال منتهی به همه‌گیری، کاهش فقر به ۰.۶ واحد درصد در سال کاهش یافته بود. قبل از سال ۲۰۲۰، جهان به طور قابل توجهی از هدف پایان دادن به فقر شدید تا سال ۲۰۳۰ خارج شده بود. این گزارش پیش بینی می‌کند که ۷درصد از جمعیت جهان - تقریباً ۵۷۴میلیون نفر - در سال ۲۰۳۰ همچنان در فقر شدید دست و پنجه نرم خواهند کرد. این بسیار کمتر از هدف جهانی ۳درصدی در ۲۰۳۰ است. علاوه بر این، این گزارش نشان می دهد که در سال ۲۰۱۹ در صورت اندازه‌گیری بر اساس زندگی با کمتر از ۶.۸۵دلار آمریکا در روز، تقریباً نیمی از جمعیت جهان (۴۷درصد) در فقر زندگی می کنند.

این شکست‌ها نیاز به یک اصلاح اساسی دارد. علیرغم شرایط سخت جهانی و داخلی، سیاست‌گذاران باید تلاش برای رشد اقتصاد خود در سال های آینده را مضاعف کنند و در عین حال توجه دقیق به اینکه چه کسانی از این رشد سود می برند، داشته باشند. نیاز به رشدی که درآمد فقیرترین اقشار را افزایش می‌دهد نمی‌تواند بیشتر از امروز باشد.

بازیابی تاب‌آور به طیف گسترده‌ای از سیاست‌ها بستگی دارد. این گزارش بر سیاست بودجه‌ای متمرکز است - یک حوزه کلیدی در مرکز واکنش‌های همه‌گیری و پس از همه‌گیری. سیاست بودجه‌ای به نحوه افزایش درآمد و مصرف منابع عمومی توسط دولت‌ها مربوط می‌شود. این گزارش تحلیل جدیدی در مورد نحوه استفاده از سیاست‌های بودجه‌ای در سال اول همه‌گیری ارائه می‌دهد. همچنین تأثیر مالیات‌ها، پرداخت‌ها و یارانه‌ها بر فقر و نابرابری در ۹۴کشور قبل از سال ۲۰۲۰ را روشن می‌کند و بینش‌های مهم جدیدی را در مورد تأثیرات سیاست‌های بودجه‌ای - نه تنها در طول بحران‌ها، بلکه در شرایط عادی ارائه می‌کند.

سیاست بودجه‌ای تفاوت قابل توجهی در کاهش تأثیر همه گیری بر فقر ایجاد کرد. بدون آن، متوسط ​​نرخ فقر در اقتصادهای در حال توسعه، که بر اساس خط فقر ملی ارزیابی می‌شود، ۲.۴ واحد درصد بیشتر بود. با این حال، سیاست بودجه‌ای در اقتصادهای فقیرتر بسیار کمتر از اقتصادهای ثروتمند موثر بود. بیشتر اقتصادهای پردرآمد با استفاده از سیاست‌های بودجه‌ای، تأثیرات همه‌گیری بر فقر را به طور کامل جبران می‌کنند و اقتصادهای با درآمد بالاتر از متوسط ​​نیمی از تأثیر را جبران می‌کنند. با این حال، اقتصادهای با درآمد پایین‌تر از متوسط و درآمد پایین تنها یک چهارم تاثیر را جبران می‌کنند. تفاوت‌ها در اثربخشی ناشی از دسترسی محدودتر به منابع مالی، سیستم‌های تحویل ضعیف‌تر و سطوح بالاتر اقتصاد غیررسمی بود که حفاظت از مشاغل را بسیار چالش‌برانگیزتر می‌کرد.

به طور کلی، اقتصادهای با درآمد پایین و متوسط​ نسبت به اقتصادهای پردرآمد در تضمین اینکه ترکیبی از مالیات، پرداخت‌های نقدی و یارانه‌ها به نفع فقرا باشد، موفقیت کمتری دارند. مالیات‌ها مخارج اصلی خدمات و سرمایه‌گذاری‌ها را تأمین می کند و پرداخت‌های نقدی و یارانه‌ها می‌توانند تأثیر آنها را بر درآمد خانوار را جبران کنند. اما در دو سوم اقتصادهای کم درآمد و متوسط، درآمد خانوارهای فقیر با پرداخت مالیات و دریافت یارانه‌ها کاهش می‌یابد. این واگرایی تا حدی به دلیل سهم بیشتر بخش غیررسمی در آن اقتصادها است. در نتیجه، مالیات‌ها عمدتاً به‌طور غیرمستقیم - از طریق مالیات‌های فروش و مالیات غیر مستقیم - جمع‌آوری می‌شوند و انتقال درآمد برای جبران آن اغلب بسیار کم است.

با توجه به این چالش‌های ساختاری، این گزارش سه اقدام اولویت‌دار کلیدی برای سیاست‌های بودجه‌ای در سال‌های آینده را شناسایی می‌کند، زیرا کشورها برای اصلاح مسیر تلاش می‌کنند:

جهت گیری مجدد هزینه‌ها از یارانه‌ها به سمت حمایت هدفمند از گروه‌های فقیر و آسیب‌پذیر. یارانه‌ها اغلب هدف‌گیری ضعیفی دارند. به عنوان مثال، نیمی از تمام هزینه های یارانه انرژی در اقتصادهای با درآمد پایین و متوسط به ۲۰درصد ثروتمندترین جمعیت اختصاص می‌یابد که انرژی بیشتری مصرف می کنند. در مقابل، برنامه هایی مانند یارانه نقدی هدفمند به احتمال زیادتری به گروه های فقیر و آسیب پذیر اصابت می کنند. بیش از ۶۰درصد از هزینه های یارانه نقدی به  ۴۰درصد پایین درآمدی اصابت می کند. یارانه نقدی همچنین نسبت به یارانه‌ها تأثیر بیشتری بر رشد درآمد دارد. افزایش سرمایه گذاری عمومی که از توسعه بلندمدت پشتیبانی می کند. برخی از هزینه‌های عمومی با بالاترین ارزش - مانند سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی جوانان یا سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و تحقیق و توسعه - می‌تواند تأثیر مفیدی بر رشد، نابرابری یا فقر چندین دهه بعد داشته باشد. در بحبوحه بحران‌ها، حفاظت از چنین سرمایه گذاری هایی دشوار است، اما انجام این کار ضروری است. همه‌گیری کووید-۱۹ نشان داده است که پیشرفت‌های سخت بدست آمده در طول دهه‌ها می‌تواند ناگهان ناپدید شود. طراحی سیاست‌های بودجه‌ای آینده‌نگر امروز می‌تواند به کشورها کمک کند تا در برابر بحران‌های آینده بهتر آماده شوند. بدون آسیب رساندن به فقرا، درآمد را تجهیز کنید. این را می توان از طریق مالیات بر دارایی و کربن و با افزایش تصاعدی مالیات بر درآمد شخصی و شرکتی انجام داد. در صورت نیاز به افزایش مالیات‌های غیرمستقیم، می‌توان از یارانه نقدی به طور همزمان برای جبران اثرات آن بر آسیب‌پذیرترین خانوارها استفاده کرد.

اصلاح سیاست بودجه‌ای یک عنصر اساسی برای اصلاح مسیر خواهد بود، اما ما باید در مورد اینکه چقدر می‌توانیم انتظار انجام آن را داشته باشیم، واقع بین باشیم. علیرغم وعده اصلاحات بودجه‌ای، شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهند که تلاش‌های قهرمانانه‌ای برای انتخاب سیاست‌های بودجه‌ای مؤثرتر برای بازگرداندن زیان‌های مرتبط با بیماری همه‌گیری در چهار تا پنج سال آینده لازم است. اصلاحات بودجه‌ای موفق نیازمند حمایت ائتلاف های داخلی به اندازه کافی قدرتمند که علاقه‌مند به دنبال کردن این نوع اهداف سیاستی هستند و همچنین توسعه همکاری جهانی است.

تسریع کاهش فقر جهانی، و پیشرفت به سمت اهداف توسعه پایدار، نیازمند اقدامات سیاستی جامع‌تری است. این شامل مجموعه گسترده‌تری از سیاست‌ها برای تحریک نوعی از رشد است که می‌تواند به نفع مردم در تمام سطوح درآمد باشد، به‌ویژه آنهایی که در پایین‌ترین سطح قرار دارند. دوره تصحیح هم فوری و هم مشکل است. حتی اگر ثابت شود که اصلاح مسیر برای پایان دادن به فقر شدید تا سال ۲۰۳۰ کافی نیست،برای بهبود پایدار از همپوشانی بحران‌های امروزی باید از هم اکنون آغاز شود.

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: فقر بانک جهانی سیاست های بودجه ای سیاست بودجه ای سرمایه گذاری یارانه نقدی سیاست ها یارانه ها مالیات ها همه گیری هزینه ها سال ۲۰۲۰ بحران ها کاهش فقر فقر شدید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۴۰۲۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سقوط شدید فروش گوشی‌های اپل در چین

گزارش جدید شرکت تحقیقاتی "کاونترپوینت" نشان می‌دهد که فروش گوشی‌های هوشمند اپل در چین طی سه ماهه اول سال ۲۰۲۴ به دلیل افزایش رقابت از سوی برندهای داخلی این کشور، ۱۹ درصد کاهش یافته است. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از راشاتودی، گزارش جدید شرکت تحقیقاتی "کاونترپوینت" نشان می‌دهد که فروش گوشی‌های هوشمند اپل در چین طی سه ماهه اول سال 2024 به دلیل افزایش رقابت از سوی برندهای داخلی این کشور، 19 درصد کاهش یافته است.

این شرکت روز سه شنبه اعلام کرد که غول فناوری آمریکا یعنی اپل با فشار ناشی از شرکت‌ رقیب یعنی "هوآوی" به جایگاه سوم در بازار پررقابت چین سقوط کرد.

شرکت هوآوی که دفتر مرکزی آن در شنژن قرار دارد، از افزایش 69.7 درصدی فروش گوشی‌های هوشمند خود در سه ماهه اول خبر داد.

اپل مجبور به حذف اپلیکیشن‌های محبوب در چین شداپل جایگاه جهانی خود را به رقیب آسیایی واگذار کرد

بر اساس این گزارش، شرکت هوآوی اکنون چهارمین سازنده بزرگ گوشی‌های هوشمند در چین است.

عملکرد قوی این شرکت در حالی است که تحریم‌های ایالات متحده تجارت جهانی گوشی‌های هوشمند این شرکت چینی را تقریباً از بین برده است.

به طور کلی، بازار گوشی های هوشمند چین در سه ماهه اول سال 2024 حدود 1.5 درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد داشت که نوید دهنده روند مثبت این صنعت در دوره سه ماهه دوم است.

تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که فروش اپل در سال 2024 بازهم کاهش یابد. شرکت تحقیقاتی آی‌دی‌سی IDC قبلاً هشدار داده بود که حضور غول فناوری ایالات متحده در چین به دلیل محصولات رقیب و ارتقاء محدود محصولات اپل که جذابیت کلی آیفون‌ها را کاهش داده، تضعیف شده است.

اپل که زمانی باارزش‌ترین شرکت جهان بود، امسال شاهد کاهش 14 درصدی ارزش سهام خود بود که در کل بازار عملکرد ضعیفی داشت. ارزش بازار آن هنوز 2.56 تریلیون دلار است و پس از شرکت مایکروسافت در رتبه دوم قرار دارد.

انتهای پیام/